Vakantie deel 1: Robbeneiland & Soweto

Vrijdagochtend heb ik eerst nog stage gelopen, om 12 uur mocht ik weg om Frank op te halen van het vliegveld, eindelijk! Na zijn vlucht van ruim 30 uur was er toch geen tijd om te rusten want we hadden een volle planning! Nadat zijn spullen bij mij gedropt waren hebben we meteen een taxi gepakt naar de Tafelberg om vervolgens met de kabelbaan omhoog te gaan. Eenmaal aangekomen bleek dat de kabelbaan dus dicht was vanwege het weer.. het was 25 graden en het zonnetje scheen maar toch was de kabelbaan dicht.. Ik heb Frank daarom toen maar een rondleiding gegeven door de stad. We zijn begonnen in Bo-Kaap en zijn zo over Longstreet de stad wat doorgelopen. Nadat we een lekker biertje gedronken gingen we naar Mama Africa. Toch nog even terug moeten rennen omdat Frank zijn rugzak was vergeten in de kroeg met al het geld, camera en telefoons (gelukkig zat alles er nog in), en toen konden we lekker gaan eten. Mama Africa is een restaurant waar je geweest MOET zijn volgens iedereen. Je kunt daar alle typische Zuid Afrikaanse gerechten proeven en ze hebben er struisvogel, wild zwijn, springbok en krokodillen vlees. Die hebben we natuurlijk allemaal even moeten proberen. Je betaald in dit restaurant wel veeel meer dan in andere restaurantjes. Een hoofdgerecht is rond de 200 rand en we moesten nog 60 rand extra betalen aan het eind van de avond omdat er live muziek was. Voor de prijs dat we daar hebben gegeten kun je een hele week uiteten bij een klein lokaal restaurantje, maar nu kunnen we wel zeggen dat we bij Mama Africa zijn geweest haha. Nadat we een vermogen hadden uitgegeven in dit veel te toeristische restaurant zijn we terug naar huis gegaan om lekker te slapen.

De volgende ochtend zijn we alweer vroeg opgestaan om de boot naar Robbeneiland te pakken. Op Robbeneiland hebben we met een bus een rondleiding gehad en hebben we van een ex-gedetineerde een rondleiding gehad door de gevangenissen. Het hoogte punt van de trip was de cel waar Nelson Mandela heeft gezeten. Er was niet veel meer te zien dan een bed en een emmer maar we moesten wel in de rij staan om even naar binnen te mogen gluren. Nadat we na de rondleiding nog wat rond hebben gelopen op het eiland en nog wat pinguins en mega grote spinnen hebben gespot gingen we met de boot terug naar Kaapstad. Op de boot stond iemand naar beneden te schreeuwen ‘Heee Jessica!’. Stonden Roy en meneer Bax daar opeens voor me. Roy heeft ook bij de slager gewerkt en meneer Bax was mijn geschiedenis leraar in de brugklas. Hoe toevallig kan het zijn! En wat een zwaar leven hebben die docenten, even op ‘studiereis’ naar Kaapstad met 27 leraren. Tijdens de boottrip nog even alle brugklasavonturen en de geschiedenisverhalen met ‘ATTILA DE HUN’ naar boven gehaald en tenslotte natuurlijk nog even een selfie gemaakt. Daarna zijn Frank en ik weer vertrokken naar de Tafelberg voor een tweede poging. De rij van de kabelbaan was alleen zo mega lang dat we zeker 2 uur in de rij zouden moeten staan.. en dat paste niet in de planning. We zijn daarom toch maar een stuk gaan hiken tot ongeveer halverwege de berg en zijn een stuk verder weer naar beneden gegaan zodat Frank toch kan zeggen dat hij de Tafelberg heeft gedaan haha. Gedoucht en vol gepakt met spullen zijn de die avond vertrokken naar het vliegveld en zijn we naar Johannesburg gevlogen. Één vlucht missen én geen Tafelberg doen was nog niet genoeg pech in twee dagen want het hostel waar we in zouden slapen was al dicht toen we aankwamen. Het hostel was midden in de grootste township van Zuid Afrika.. daar wil je niet staan in het donker s’avonds. Nadat we 3 verschillende telefoonnummers hadden geprobeerd hadden we eindelijk de goede te pakken en konden we uiteindelijk toch naar binnen.

Zondag hebben we een fietstocht gedaan door de township Soweto. Met een sexy helm en city cruiser gingen we met zijn 7en door alle krottenwijken fietsen. Heel leuk om te doen maar ook vooral heel indrukwekkend. Grote delen van de township zijn al verbeterd omdat de overheid kleine stenen huisjes heeft laten bouwen, maar er zijn nog steeds ontelbaar veel huisjes die niet meer voorstellen dan een paar golfplaten. Het was nog maar 11 uur s’ochtends maar de halve township was al behoorlijk dronken op de vroege ochtend. Overal zie je mensen drinken op straat en alles ligt vol met groen glas van alle Heineken flessen. Op vrijdag is het hier Payday en dat betekent dat iedereen genoeg geld heeft om zich heel het weekend klem te zuipen zodat hun halve salaris al op is voordat het weekend voorbij is. De kinderen in de township zijn ondertussen gewend aan de horde fietsende toeristen die dagelijks voorbij komen. Ze rennen allemaal achter je aan om een high five te krijgen en ze roepen de hele tijd ‘sweets, sweets’ in de hoop dat iemand ze snoep geeft. Bij de fietstocht zaten ook een aantal lokale snacks, lees: koeienhart, koeienmaag en kippenpootjes van de barbecue. Het koeienhart en de kippenpootjes waren eigenlijk best lekker maar koeienmaag is niet helemaal mijn ding. Tijdens de fietstocht hebben we ook een stop gemaakt bij een marktje, bij het huis van Nelson Mandela en bij het monument van Hector Pieterson. Ook hebben we een biertje gedronken in een lokaal kroegje. Een van de mannen daar, die beweerde dat hij nog maar één biertje op had, begon spontaan hele verhalen tegen ons te vertellen. We konden er niet veel van verstaan omdat hij al ladderzat was maar knikten maar vriendelijk alsof we het heel interessant vonden. De man was nogal verbaasd dat Frank alleen mij als vriendin had. Het is hier namelijk normaal dat mannen meerdere vrouwen hebben. De president heeft bijvoorbeeld 7 vrouwen en 18 kinderen maar dat is nog niets vergeleken met de koning van Swaziland. Hij heeft 13 vrouwen en 27 kinderen.

Na de fietstocht zijn we vertrokken naar ons volgende hotel. Dit hotel lag dicht bij de opstapplaats voor de Krugersafari, in de middle of nowhere. Onze taxichauffeur kon het hotel niet vinden en dus hebben we ongeveer 12 keer op en neer gereden in dezelfde straat. Omdat dit toch wel erg duur begon te worden zijn we uitgestapt en hebben we ergens aangebeld. Een erg aardig vrouwtje deed open en was helemaal enthousiast. Haar man kwam ook uit Nederland en ze wist waar ons hotel was. Dat was dus een gratis lift naar ons hotel! Op internet stond dat het hotel roomservice had, een restaurant en wifi. Elk hotel zegt hier dat hij wifi heeft, maar toevallig is die altijd kapot net als wij daar aan komen.. geen internet dus. Ook het restaurant en de roomservice was nergens te bekennen. We hebben ruim 20 minuten moeten rijden voordat we ergens een winkelcentrum tegen kwamen waar we konden eten. Toen de taxichauffeur net weg was gereden kwam Frank erachter dat zijn telefoon nog in de taxi lag... super slim! Lichtelijk in paniek geraakt snel geprobeerd de taxichauffeur te bereiken en gevraagd of hij terug wilde komen. Nadat we een heerlijk uitgebreid 3 gangendiner hadden gehad bij de KFC begon de volgende uitdaging: een taxi terug zoeken. Alle taxichauffeurs waren minstens 15 minuten van ons verwijderd en waren telkens allemaal bezet. Daarnaast had mijn telefoon ook weer eens bedacht om juist op dit moment weer uit te vallen en niet meer aan te gaan.. na bijna een uur wachten is het ons uiteindelijk toch gelukt om een taxi te regelen en konden we gelukkig weer terug naar ons hotel. Nog lekker één nachtje slapen voordat het volgende deel van de reis begint: 4 dagen op safari in het Krugerpark!