Great White Sharks

Weer een week voorbij.. de tijd begint nu toch wel te tikken. Nog een maand en dan ben ik alweer thuis, en ik heb nog zoveel wat ik hier wil doen! Afgelopen weekend heb ik gelukkig wel weer wat dingen van mijn ‘ bucketlist’ af kunnen strepen. Ik heb een autootje gehuurd. Deze heb ik vrijdag na stage opgehaald. ’s Avonds zijn we uit eten geweest bij een Peruaans restaurantje daarna lekker vroeg naar bed want we moesten om 4 uur al weg. Ja.. 4 uur in de ochtend. We moesten ruim 2 uur rijden naar Gansbaai, waar we gingen shark cage diven. Het was pikdonker en op veel stukken konden we niet eens de auto voor ons zien omdat het zo mistig was. Om 6 uur s’ochtends kwamen we aan bij de shark cage dive locatie. Daar kregen we eerst ontbijt en een korte uitleg. De man vertelde ons dat ze in Januari dit jaar 27 dagen achter elkaar geen enkele haai hadden gespot in de baai.. dus dat is maar net geluk hebben of je er een ziet of niet. Op de boot besloten Malou en ik om boven te gaan zitten, dan zagen we vast meer. Omdat de boot alleen zo klein was werden we allebei mega ziek. Ik ben nog nooit zeeziek geweest maar op deze boot kon ik er niet omheen. We zaten allebei stil boven op het dek te hopen dat we niet hoefden te kotsen. Toen we dus uiteindelijk stil kwam te liggen werd het alleen nog maar erger. Ondertussen ging wel de eerste kooi met mensen in het water. Telkens werd er een emmer met een soort vissoep in het water gegooid om de haaien te lokken. Deze geur maakte ons nog misselijker dan dat we al waren. En toen opeens begon iedereen te schreeuwen JA JA KIJK DAAR. Zwemt er opeens een grote witte haai voor de boot door. De ene na de andere haai kwam langs om even een kijkje te nemen naar die rare mensen die zichzelf in een kooi in het water laten. Na 20 minuten ging de volgende groep de kooi in en daarna waren wij eindelijk aan de beurt! In een wetsuit met snorkel en GoPro gewapend de kooi in, in het ijskoude water. In de kooi wacht je met zijn allen totdat iemand begint te schreeuwen ‘ GO DOWN’. Op dat moment gaat het heel snel. GoPro aan, lucht happen en het water in. En dan ben je onderwater en zie je opeens een mega grote haai van ruim 2 meter op je afkomen. Heel gaaf maar wel even schrikken. Toen we de 3e keer naar beneden gingen kwam de haai nog geen 10 cm van de kooi af zwemmen. De 4e keer was het helemaal schrikken. Malou en ik stonden links in de kooi. De haai kwam recht op ons af en zette zijn tanden in de kooi, recht voor ons op nog geen 20 cm van ons af!! Alles gebeurt alleen wel echt zo snel dat je als je boven bent een beetje in de war bent van wat er nu eigenlijk is gebeurd. Gelukkig hebben we de filmpjes nog! Nadat ook wij uit de kooi waren zijn we weer terug naar de kust gevaren. Terug bij de organisatie kregen we een lekkere kop warme erwtensoep met toast en hebben we de film die ze gemaakt hadden teruggekeken.

Op de weg terug naar Kaapstad zijn we gestopt in Hermanus. Hermanus staat erom bekend dat je daar veel walvissen kunt spotten vanaf de kust. Die hebben we niet gezien, maar we zijn wel op een heel mooi strandje geweest waar we even hebben rondgelopen. Daarna zijn we weer verder naar huis gereden. s’ Avonds zijn we met een grote groep uit eten geweest omdat Pam die avond zou vertrekken naar huis. Daarna ben ik nog even snel de stad in gereden om een drankje te doen met Malou en Eva. Zondag ochtend zijn we weer vroeg vertrokken met een auto vol. Twee huisgenootjes van mij zijn ook mee op pad gegaan. Op de weg naar Cape Point zijn we gestopt bij de Silvermines. Hier konden we heel mooi de stad zien die helemaal bedekt was met wolken. Eenmaal aangekomen bij Cape Point zijn we eerst naar boven gelopen naar de vuurtoren. Vanaf dit punt kun je heel mooi over de oceaan uit kijken. Daarna zijn we naar het bord van Kaap de Goede Hoop gereden. Het toeristische bord waar iedereen mee op de foto wil. Wij hadden weer het geluk dat net voor ons een hele bus met japanners was gedropt.. Die wilden allemaal eerst een voor een op de foto, daarna in kleine groepjes en ten slotte moest er natuurlijk ook nog een groepsfoto worden gemaakt. Na een half uur mochten ook wij eindelijk op de foto met het bord! Kaap de Goede Hoop is het meest zuid-westelijke punt van Afrika. We hebben daarna nog wat rondgelopen in het park daar en zijn daarna weer in de auto gestapt, op naar Kalkbay voor een lekkere lunch en toen weer snel terug naar Kaapstad om de auto op tijd in te leveren.

Dit weekend was ik van plan om het rustig aan te doen omdat ik al een aantal weken gruwelijk verkouden ben. Vrijdagavond was er een braaiparty in mijn oude huis. Aangezien niemand eigenlijk zin had in de braai van ons huis zijn we eerst uiteten geweest. Daarna zijn we even langs de liquor store gegaan om wijn te kopen. Daar was een hele lieve oude man die ons een wijnproeverij aan bood. Oke dan! Dus we stonden de ene na de andere wijn van hem te proeven. Uiteindelijk heeft hij ons 8 verschillende wijnen laten proeven. En ze waren heel lekker! Toen ik de man vertelde dat ik uit Nederland kwam hebben we een heel gesprek gehad in het Afrikaans/Nederlands. Aangezien de man zo aardig was en zijn wijn heel erg goed heb ik mezelf maar over laten halen om 2 flessen van hem te kopen. 3 euro per fles.. dus kost weer geen drol! Daarna op naar de braaiparty. Nog geen half uur nadat we in mijn oude huis waren aangekomen zijn hebben we besloten om toch maar naar huis te gaan want zo leuk was het niet. Thuis ons feestje voortgezet en na een gezellige avond om 2 uur ons bedje opgezocht. De volgende ochtend heb ik eerst lekker uitgeslapen. s’Middags lekker gaan lunchen en toen vertrokken met mijn huisgenootjes naar Lions Head. Dit keer niet om naar de top te hiken maar om naar ‘Wally’s Cave’ te gaan. De route naar de grot was een grote uitdaging.. We hadden op internet opgezocht hoe we moesten lopen. Voor de eerste ladder links om het hek heen en dan bij de splitsing links. Klinkt makkelijk, was het niet. Noelle liep voorop en had de verkeerde afslag gepakt. Ofja, het was eigenlijk niet eens een echte afslag want er was geen echt pad. Kevin, Victor en ik liepen haar maar achterna. Het was dood eng. En vooral omdat we wisten dat we in het donker na zonsondergang nog terug moesten! Na 20 minuten kwamen we dan gelukkig eindelijk bij de grot aan. In de grot hebben we een mooi plekje gekozen om te zitten en toen hebben we lekker een wijntje gedronken in de grot met uitzicht op de tafelberg met zonsondergang. Wat hebben we het toch weer zwaar hier! Meteen toen de zon onder was zijn we weer snel terug naar beneden gelopen omdat die nacht een nieuwe maan was, wat dus blijkbaar betekend dat er geen maan is en het dus pikkedonker is wanneer we naar beneden lopen. Op de een of andere manier is het ons op de terugweg wel gelukt om het juiste pad te vinden dus gelukkig was dat minder eng dan de heenweg was. Eenmaal weer beneden zijn we lekker met zijn allen uit eten geweest en daarna hebben we een filmpje gekeken onder het genot van het volgende wijntje. Daarna lekker vroeg naar bed gegaan.
Zondagochtend heb ik de trein naar Kalkbay gepakt. Daar heb ik alle winkeltjes bezocht en wat rondgelopen. Vanaf Kalkbay loopt een heel mooi pad langs de kust af helemaal terug naar Muizenberg. Een klein uurtje wandelen maar erg mooi! In Muizenberg ben ik al een keertje geweest om te surfen maar toen heb ik geen foto gemaakt van de beroemde gekleurde strandhuisjes. Daarom ben ik nog snel even naar de huisjes gelopen om daar een paar foto’s van te maken. Daarna weer de trein terug naar Obs gepakt.
S’ Middags zijn Kevin en ik samen naar de supermarkt geweest. Kevin is nu een week in het huis. De eerste paar dagen vonden we elkaar echt niet aardig dus hebben we bijna niks tegen elkaar gezegd haha. Sinds dit weekend zijn we ineens best friends en hebben we de grootste lol samen. In de supermarkt hebben we een barbecue gekocht met alle benodigdheden. De barbecues zijn hier nog geen 10 euro dus op zich geen grote investering. Daarnaast hebben we een hele voorraad vlees groenten en brood gekocht voor onze braai-party. Eenmaal thuis hebben we de braai meteen aangestoken en zijn we lekker gaan barbecueën. Gelukkig kwam de rest van het huis ook snel thuis dus die zijn mooi aangesloten bij de braai. De boerewors en steak was heerlijk. De hamburgers waren niet te eten haha. Als toetje nog lekker gegrilde ananas op de barbecue en toen hadden we toch wel weer genoeg gegeten. Wij wel tenminste, maar dan heb je Victor nog. Victor komt uit Vietnam en is heel erg grappig. Hij eet 2 keer lunch op een dag en 2 keer avondeten. Hij staat om 4 uur s’nachts op om steak met eieren te maken. Toen wij dus klaar waren met braaien ging hij voor de tweede ronde. Toen kwam hij met het idee om een ei te koken op de braai. Ik hem al proberen uit te leggen dat dat ei gaat exploderen maar dat wilde hij niet geloven. En ja hoor.. nog geen 10 minuten later knalde het ei met grof geweld uit elkaar en zat alles onder ei. Een echte eggs-plosion haha.

De volgende ochtend was het weer tijd voor stage! Het meisje van de Food Safety is nog steeds ziek, alhoewel we zijn er nu wel vrij zeker van dat ze niet meer terug gaat komen omdat we nog steeds niets van haar hebben gehoord. Het blijkt nu dus ook dat ze sinds december 2015 bijna niets meer heeft ingevuld in de Food Safety formulieren. Dat is een redelijk groot probleem want als er iets misgaat met een van de producten kunnen we niks traceren. We zijn dus nu op zoek naar een nieuw persoon die dit over gaat nemen, ondertussen probeer ik zoveel mogelijk hiervan bij te werken. Verder is Gillian op stage gelukkig erg positief over mij! Het is vaak druk op stage maar ik kan gelukkig nog wel tijd vinden om aan mijn verslag te werken en om verder te gaan met mijn muesli. Ik ben nu bezig met prijsonderhandelingen met leveranciers om de kostprijs zo laag mogelijk te houden. Nog een kleine 4 weken stage lopen en dan zit het er al weer op!